ببینید!!! من کاملا متوجهم که در برخی موارد زندگی در ایران به بن بست میرسه از خیلی جهات. اما یک نکاتی هست که باید توجه کرد. به عنوان مثال: اگر کارهایی که در ایران کرده در هر کجای دنیا کرده بود قطعا با مشکل مواجه میشد. چرا؟ چون کلا مشکل ی در کل دنیا ایراد بوجود میاره. یک شخصی اگر در خاک آمریکا مشکل ی داشته باشه به هر دلیلی سازمانهای اطلاعاتی اون فرد رو تحت کنترل میگیرند و برای اون فرد دردسر ایجاد میکنند. این فرد میتونه یک خواننده باشه، میتونه یک نویسنده باشه، یک دانشمند باشه یا هر وابستگی دیگری داشته باشه معمولا حکومتها و تمداران افرادی هستند که در اقلیت هستند. توانشون محدود هست و با فرض اینکه نیت خوبی داشته باشند هم کار دشواری برای ایجاد تغییر در جامعه خواهند داشت. حالا من به نیتشون کاری ندارم. ما از نیتشون اطلاعی نداریم. چطور میتونیم عمل کنیم تغییر مثبتی ایجاد کنیم؟ اینکه بر مبنای یک سری مفروضاتی زندگی کنیم و تلاش کنیم که حداقل مشکل ی رو برای حکومت ایجاد کنه. ت واقعا مقوله پیچیده ای هست و مشکل ی اجتناب ناپذیر هست. حتی باید بعضی وقتها مشکل ی رو به فال نیک گرفت و در راستای حل سازنده اون کوشید. حالا این میتونه وظیفه حکومت باشه یا وظیفه مردم. یعنی اگر حکومت وظیفه خودش رو درست انجام نده اونوقت از دیدگاه ملی این وظیفه خود مردم هست که در راستای حل مشکل ی کوشش کنند به هر طریق ممکن به نظر من باید بر مبنای دستاوردهای خودش عمل کنه در راستای موفقیت معنوی و ی تا بتونه سرپای خودش بایسته. اینکه صرفا با یک چیزی مخالفت کنیم یا صرفا در تظاهرات کردن حرفه ای بشیم این وما مشکلی رو حل نمیکنه. باشد تلاش کنه از نظر ی در درجه اول به کشور ایران صدمه وارد نکنه یعنی اگر میبینیم که در بعضی موارد جمهوری اسلامی رفتار ی درستی داره باید در اون موارد از جمهوری اسلامی حمایت معنوی کنیم. زمانهایی هم که می بینیم حکومت از نظر ی داره به ضرر کشور رفتار میکنه باید از حکومت امتیاز بگیریم. و خب با توجه به شرایط فعلی به نظرم این کاملا قابل انجام هست. نظرم این هست که در چهار پنج سال آینده حداقل بجای تظاهرات و شلوغ بازی کسانی که به گرایش دارند سعی کنند از حکومت به هر طریق ممکن امتیاز بگیرند بجای اینکه صرفا مخالفت کنند.
درباره این سایت